ﺩﺧــﺘــﺮﻡ ﺍﻣــﺮﻭﺯ ﺑــﺮﺍ ﺗــﻮ ﻣـــ ﻧــﻮــﺴـﻢ .
ﺳـﺎﻟـﻬــﺎ بعد که ﺑـﺰﺭ ﺷـﺪ….ﻗـﺪ ﺸـﺪ….ﺧـﺎﻧــﻮﻡ ﺷـﺪ….
ﺩﻟــــﻢ ﻣـــ ﺧـــﻮﺍﻫــــﺪ….
ﺗــﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ـﺴــﺮﻫــﺎ ﻣﺤﻠﻪ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ
ﺩﺍﻧﺸﺎﻩ ﺩﻭﺭ ﻨﻢ….
ﺩﻟــــﻢ ﻣـــ ﺧــﻮﺍﻫــﺪ ﻧــــﺬﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺧــﺎﻧﻪ ﺑــﺮﻭﻥ
ﺑـــــﺮﻭ….
ﺩﻟــــﻢ ﻣــ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻧـ ﺁﻓـﺘــﺎﺏ ﺭﺍ ﻓـﻘﻂ ﺩﺭ ﺣـﺎﻁ
ﺧـﺎﻧﻪ ﺑﺒـﻨ….
ﺩﺧــﺘــﺮﻡ ﻣـــ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﻣـﻦ ﻣـﺘـﻨــﻔــﺮ ﻣـــ ﺷـــﻮ
ﻣـــ ﺩﺍﻧــﻢ…. ﻣـــﺮﺍ ﺑــﺪﺗــﺮـﻦ ﻣـــﺎﺩﺭ ﺩﻧـــﺎ ﻣـــ
ﺩﺍﻧــ …
ﻣــــــ ﺩﺍﻧـــﻢ . . .
ﺧــــﻮﺏ ﻣــــ ﺩﺍﻧـــﻢ…
ﺍﻣــــــﺎ ﺩﺧـﺘــﺮــﻢ…
اگر بدانی چه بر سر جوانی مادرت آمد
چگونه دلش شکست و آرزوهایش تباه شد از مادر گله نمیکنی
دخترم وقتی سنت هنوز درگیر احساس است و منطق نمی شناسد عاشق میشوی
دخترکم عاشقی درد دارد
بمیرد مادر و درد آن روزهایت را نبیند . . .
ﺍــﻦ ﺭﻭﺯﻫــﺎ ﻪ ﻣــــ ﻧﻮﺴﻢ…
ﻫــﻨـــﻮﺯ ﺩﺧﺘـــﺮ ﻫــﺴـﺘــﻢ ـــﺮ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭ…
ﺩﺧﺘـــﺮـــ که…
ﻣــــــــــﺎﺩﺭِ ﺗـــــــــــﻮست …
درباره این سایت